Pyzy ziemniaczane – przepis

Pyzy ziemniaczane to jest coś co moi domownicy uwielbiają i nie ważne czy są ona z mięsem, z serem i cebulą, z serem na słodko czy bez nadzienia – każda ilość znika w tempie ekspresowym.

Ja już mniej jestem ich fanką, bo są trochę pracochłonne i czasochłonne, dlatego kiedy już się za nie zabieram staram się zrobić większą ilość by wystarczyły na 2-3 dni.

Moja mama ma swoje specjalne patenty na to jak takie pyzy będą wyglądać ze względu na swoje nadzienie (zwykle z mięsem są podłużne, z serem okrągłe a puste jeszcze mniejsze), ja osobiście już nie przywiązuję do tego takiej wagi i chyba większość moich pyzków jest podłużna.

Dzisiaj przepis na podstawową wersję, bez nadzienia, taką która idealnie będzie się komponować czy to ze skwarkami, czy to z masłem i bułką tartą czy ze śmietanką i cynamonem.

Czym wy najbardziej lubicie okraszać swoje kluski?

Składniki:

3 kg ziemniaków

2 łyżki mąki ziemniaczanej

sól

Wykonanie:

Kilogram ziemniaków obieram i gotuję w osolonej wodzie do miękkości, odcedzam, daję im lekko ostygnąć. Jeszcze ciepłe ziemniaki przeciskam przez praskę.

Pozostałe dwa kilogramy ziemniaków obieram, myję i ścieram na tarce o bardzo drobnych oczkach lub w robocie z taką właśnie tarczą ścierającą. Surowe, starte ziemniaki należy dobrze odcisnąć (sok ziemniaczany zbieramy do naczynia) – w tym celu dobrze sprawdzi się ściereczka kuchenna lub pielucha tetrowa, którą można sobie kupić w takim celu w każdym większym markecie na dziale dziecięcym.

Odciśnięte surowe ziemniaki dodaję do ugotowanych. Z naczynia (do którego zbierałam sok ziemniaczany), teraz go odlewam, na dnie powinna pozostać biała warstwa skrobi, którą dodaje do miski z masą ziemniaczaną, dodaję też 2-3 łyżki skrobi ziemniaczanej – całość dobrze wyrabiam, najczęściej ręką.

Z masy formuję pyzy, gotuję wrzucając je na osolony wrzątek – tylko po kilka sztuk (zbyt duża ilość spowoduje, że woda na zbyt długo straci temperaturę wrzenia i pyzy mogą zacząć się rozwalać podczas gotowania).